Jubileusz 900-lecia biskupstwa lubuskiego

- Diecezja była tworzona za Bolesława Krzywoustego zatem obejmowała prawdopodobnie zdobytą przez niego przed 1121 r. Ziemię Lubuską oraz zhołdowane na początku XII w. terytorium Sprewian, ktore po 1231 r. przynależało do marchii i biskupstwa brandenburskiego.

- Szczegółowszy opis terytorium znajduje się dopiero w dokumencie Bolesława II Rogatki z 1249 r. Wg tego opisu diecezja lubuska graniczyła z diecezją brandenburską na linii wyznaczonej przez Szydłowiec, ujście Nysy Łużyckiej do Odry, wzdłuż koryta Odry pradoliną do Sprewy i korytem tejże do ujścia Łęknicy. Dalej graniczyła na Łęknicy i Stobrawie z biskupstwem brenneńskim. Następnie  na rzece Myśla z biskupstwem kamieńskim. Granicą wyznaczoną na lądzie pomiędzy Sulęcinem, Łagowem i Drzewcami oraz Pliszką graniczyła z diecezją poznańską.

- Terytorium uległo korekcie na wskutek zachodzacych przemian politycznych: o 1249 r. odpadły od diecezji Szydłów i ziemie w rejonie Odry i Sprawy, politycznie i kościelnie właczone do Dolnych Łużyc i diecezji miśnieńskiej. Po 1235 r. odpadła ziemia tucznieńska na rzecz diecezji kamieńskiej (potwierdzine dekretem Cum a longe retroactis z 07.12.1266 r. przez legata Gwidona).

- w XIV i XV w. terytorium obejmowało nadal ziemie po obu stronach Odry i Warty.